اتاق نشیمن بخشی از خانه است که افراد خانواده از آن برای دور هم نشستن، تماشای تلویزیون، مطالعه و استراحت استفاده می کنند و یکی از ارکان اصلی طراحی آن، نورپردازی است.

برای دانستن نکات نورپردازی صحیح این بخش از خانه، با ما همراه باشید.

در نورپردازی اتاق های نشیمن، روشنایی سطوح عمودی بیش از سطوح افقی اهمیت دارد چون یکی از فعالیت های اصلی افراد در این اتاق گفتگو با هم است و از این رو تابش روشنایی روی بدن آنها، برای دیدن هم پیش از دیدن روی میز اهمیت دارد.

یکی از مسائل اصلی در نورپردازی اتاق نشیمن جلوگیری از خیرگی مستقیم و سازگاری می باشد.

برای مثال آباژور هایی که کلاهک سفید یا خیلی روشن دارند را در نظر بگیرید.

تفاوت زیاد بین درخشندگی کلاهک با محیط اطراف با ایجاد خیرگی سازگاری باعث خستگی چشم می شود و آرامش بصری را از بین می‌برد. برای جلوگیری از این مشکلات توصیه می‌شود که از نورپردازی غیر مستقیم استفاده شود.

نور غیر مستقیم فضایی آرامش بخش خلق می کند و روشنایی آن بسیار یکنواخت است.

اجسام فاقد سایه هستند یا سایه هایشان بسیار محو است.

در اتاق های نشیمن شدت روشنایی برای سطوح عمودی بین 100 تا 200 و برای سطوح افقی بین 50 تا 100 لوکس توصیه میشود.

منابع نوری که در این فضا به کار می‌روند باید دمای رنگ سفید گرم و نمود رنگ بالا داشته باشند.

نور لازم برای مطالعه:
خواندن و نوشتن فعالیت هایی هستند که ارگان های مربوط به بینایی را به شدت درگیر و فشار زیادی به آنها وارد می‌کنند.

با بالا رفتن سن بینایی فرد کاهش پیدا می‌کند و تامین روشنایی کافی به ضرورت تبدیل می شود و افراد مسن برای انجام کارهای چشمی به شدت روشنایی بیشتری از افراد جوان نیاز دارند.

آنچه اهمیت دارد توانایی دیدن و انجام فعالیت ها بدون فشار آوردن به چشم است.

تنها داشتن شدت روشنایی کافی روی صفحات دفتر یا کتاب کافی نیست بلکه باید اطمینان حاصل کرد که انجام این فعالیت ها برای مدت طولانی باعث خستگی چشم نشود و از خیرگی نیز جلوگیری شود.

بهتر است روشنایی لازم برای مطالعه با نور متمرکز روی آن ناحیه تامین شود ولی باید تفاوت شدت روشنایی متوسط بین آن و فضای اطرافش را کنترل کرد تا از کنتراست زیاد بین آنها جلوگیری شود.

نور مناسب برای تماشای تلویزیون:
درخشندگی صفحه تلویزیون برابر ( 0 تا 150 یا 200cd/m²) است.

بنابراین اگر فضا کاملاً تاریک باشد کنتراست شدید بین صفحه تلویزیون و اطراف آن باعث خستگی چشم میشود به همین علت توصیه می شود روشنایی کمی حدود (10 تا 20cd/m²) در اطراف تلویزیون ایجاد شود.

مقدار این درخشندگی نباید از (50cd/m²) تجاوز کند.

در نظر داشته باشد که درخشندگی یک دیوار گچی به رنگ سفید یا شدت روشنایی 50 لوکس و ضریب انعکاس 70 تقریباً برابر با (10cd/m²) است.

چراغ هایی که هنگام تماشای تلویزیون روشن می مانند، نباید در محلی قرار گیرند که انعکاس آنها روی صفحه تلویزیون ایجاد مزاحمت کند.

برگرفته از کتاب اصول و روش های طراحی نورپردازی